Fenerbahçe'nin milli futbolcusu Tümer Metin, yaş sınırını doldurduğu için 2 Ocak’ta Sivas’taki askeri birliğine teslim olarak vatani görevine başlıyor.
Sivas’a gitmeden önce arkadaşlarını tek tek ziyaret ederek vedalaşan Tümer, son dönemlerde unutamadıklarını ve en büyük sevincini anlatırken ilginç sözler sarfetti. İşte Tümer’den bombalar:
“Emre’nin o hareketi (kol) yaptığı şahsı biliyorum. Bence kolunu değil, bacağını uzatsa yine haklıydı.”
“Daha işim bitmedi. Vatani görevde yine çalışacağım. 4 ay sonra finallere gitmek istiyorum.”
‘TV’DE PA youtuber LYAÇOLAR’
"Bosna maçından tam 1 gün önce yanlışlıkla TV’yi açtım. 4 palyaço oturmuş, isimlerini vermeyeyim şimdi, resmen diyorlar ki, bunlara maç öncesinde mi geçirelim, sonrasında mı geçirelim... Bunu görünce TV’yi kırıyordum az kalsın."
‘BEN DE SALDIRACAKTIM’
Hayatımda hiç unutmayacağım maçlardan biri, 2005’te İsviçre ile İstanbul’da oynadığımız rövanş. O maçta birilerinin illa vurun demesine gerek yoktu. Saha içinde ve koridorlarda bizi o kadar tahrik ettiler ki, eğer beni de tutmasalardı ben de kötü şeyler yapabilirdim. İsviçreliler sahadaki tahriklerin dışında doping kontrolüne elllerinde biralarla gelip, bira şişelerini yerlere atıp kırdılar. Tahrik etmeye çalıştılar. O gün orada Ali Kıratlı olmasaydı, ben de saldıracaktım.
‘TAM TUNCAY’IN LİGİ’
İngiltere, tam Tuncay’ın ligi. Onun gibi koşan, mücadele eden oyuncuya ihtiyaç duyuyorlar. Devamlı konuşuyorum. Morali çok iyi. Çok daha büyük işlere imza atacak. Herkes, tüm dünya Tuncay’ı konuşacak.
DERBİLER BAŞKA
F.Bahçe’ye geldikten sonra bir derbinin ne kadar önemli olduğunu anladım. Son maçta tribünlerin hepsi ’İşte böyle, her sene böyle, Cimbom’a böyle...’ tezahüratı ile coşarken ben de kendimi tutamadım, eşlik ettim. Bu, unutamayacağım en mutlu anlarımdan biridir...”
HAYATIMIN EN ÖNEMLİ KARESİ
Tümer Metin futbol hayatının en önemli karesinin, 2005’te Kadıköy’de oynanan ve 4-2 kazandığımız ancak Dünya Kupası’na gitme hakkını kazanamadığımız İsviçre milli maçında yaşadığını söylüyor.
”Dakika 90’dı ve skor 4-2’ydi. Bir gol atmamız halinde finallere gidiyorduk. Kazanılan frikiği kullanmak için topun başına geçtim. Önümde 4 kişilik baraj kurulmuştu. Bu 4 kişiden 3’ü zıplamadı, bir tek Senderos zıpladı. Top onun kafasına çarptı. O kadar emindim ki gol olacağına, inanamadım. Bu, futbol hayatımın en önemli karesidir. Gözümün önünden hiç gitmiyor. Umarım bir daha aynı oyuncuyla karşı karşıya gelirim ve bana yaşattığı bu acının intikamını alırım.“
Kategori : SPOR